Dlaczego moje dziecko nazywa się jak Twój pies?

Szukając imienia dla dziecka, słyszę „Litości! Tylko nie to imię. Wiesz, ile psów tak się nazywa?”

 – Maks, Maks! Do nogi!

– Mamo, dlaczego ta pani woła mnie do swojej nogi?

Wybraliście imię dla dziecka. Okazuje się, że sąsiad ciotki lub, co gorsza, dziadkowie mają zwierzaka o wdzięcznym imieniu, którym od dawna chcieliście obdarzyć swoje dziecię. Co robicie? Opcji jest kilka.

• Zmieniacie wybór – przecież dziecko nie będzie się jak psiak czy chomik nazywało.
• Nie zważacie na „imienników” – nadajecie wymarzone imię.
• Zagłaskujecie zwierzaki na wieczny odpoczynek, co za tym  idzie – konkurentów brak. Wasz typ wygrywa.

Ostatnia opcja często nie jest możliwa, zresztą jest tylko hipotetyczna.

Wybór imienia dla dziecka jest ważny. Podobnie jak nazwisko (pisałam o tym tutaj) to część tożsamości. Niektórzy imię wybierają za pomocą kalendarza, inni z kolei szukają patronów, szczególnych znaczeń czy też rodzinnych powiązań. Szkoda jednak, że w to wszystko  dochodzi kalkulowanie czy tak się psiak nazywa czy nie. Dziwić się można, owszem, ale dla niektórych jest to ważne.

Morał historii jest taki: nie nazywajmy zwierząt ludzkimi imionami. Tutaj można popisać się własną fantazją, kreatywnością lub po prostu: dać wybrać imię dzieciakom.

Raz dziecko nazwało psa Sznurek. Dwaj panowie niosący szafę przez podwórze usłyszeli:

– Sznurek, Sznurek!

– Patrzeć pod nogi? Zaplątał się przy bucie?

– Nie. Muszę go nakarmić. 

Myślę, że ta historia jest zabawniejsza niż ta o Maksie. Tyle.

Maksymilian – imię piękne i ważne. My raczej zostaniemy przy opcji nr 2 z wymienionych. Mimo, że tyle psów wokół.

Zdjęcie: freeparking